Een 10-tal jaar geleden verzamelden Pieter en ik wat geld om een ex-collega Alphone uit de landbouwschool in Rwanda (waar we gedurende de jaren '83 tot '87 les gaven) te helpen. Hij was terug in zijn geboorteland Burundi en had er een kerkkoor opgericht. Het koor wou een geluidsinstallatie aankopen maar er was geen geld. Wij hebben toen ons steentje bij gedragen om de aankoop mogelijk te maken.
Vandaag ontving ik volgende mail uit Burundi:
Chère Madame,
En ces temps de carême, la chorale Saint François
d'Assise pour laquelle votre feu mari Pieter a tant contribué pour son
épanouissement a sollicité une messe de prière à son âme. La dite messe se
déroulera dans la matinée de ce Samedi 11/03/2016 (de 06H15 à 07H00)
en l'Eglise de notre paroisse. Nous souhaiterions que vous même la famille
directe et les amis surtout ceux qui nous lisent
en copie s'unissent à nous tous pour cette prière.Que DIEU ait l'âme de notre ami, qu'il donne le courage nécessaire
et protège la famille restante.
Pour la chorale Siant François
d'Assise
Even vrij vertalen:
Beste mevrouw,
In deze vastentijd heeft het kerkkoor "Franciscus van Assisi" voor wie uw overleden man Pieter geld inzamelde een mis aangevraagd ter nagedachtenis van zijn ziel. Deze gaat door morgen van 6u15 tot 7u op onze parochie. Mogen wij samen met jullie, en zij die in kopie staan, één zijn in gebed.
Dat God die de ziel van onze vriend bij zich heeft, kracht geeft aan de familie en hen onder zijn hoede neemt.
Getekend: Het koor van de Heilige Franciscus van Assisi".
Van dankbaarheid gesproken! Ik wist even niet of ik op een stoel zat of lag te dromen. Telkens weer als ik het moeilijk heb gebeurt er iets wat zoveel dankbaarheid oproept. Die dankbaarheid verzacht de pijn om het verlies en de leegte en heeft me weer moed om verder te gaan. Ik heb het er warm van.
Mijn lieve Pieter, je warmte blijft groeien en gloeien! |