Enkele maanden geleden krijgen wij, het
11.11.11.- team van Aalbeke de vraag of we willen meewerken aan deze wandeltocht
ten voordele van 11.11.11. Hoewel
onze ploeg een paar flinke opdoffers heeft gekregen (sterfgeval, ziekte...)
besluiten we unaniem mee te stappen in het project. We zullen wel zien of
deze actie aanslaat bij de mensen.
Een paar dagen later wordt mijn gevraagd
of ik er mee akkoord ga om de wandeling in Aalbeke op te dragen aan Pieter. Een
mooie gebaar om Pieter te bedanken voor zijn jaren lange inzet. Ik voel mij
vereerd en ben trots op mijn ventje. Een postuum eerbetoon! Wanneer de
11.11.11. ploegen van Marke en Bissegem te horen krijgen wat Aalbeke van plan
is aarzelen ze geen moment. De ganse wandeling, vier grote lussen en drie
kleine, komt in het voetspoor
van Pieter te staan.
Naarmate de voorbereidingen vorderen en er
zich steeds meer mensen aanmelden om te helpen of om te wandelen, krijg ik
steeds meer het gevoel dat iemand hierboven nog lang niet aan rusten toe is. Ik
die dacht dat we de tocht zonder Pieter tot een goed einde zouden moeten
brengen zit er ferm naast. Steeds weer stel ik vast hoe groot zijn invloed is
op het hele project. De energie en het enthousiasme waarmee Pieter zich inzette
is nog lang niet opgebruikt. Zovele mensen die zijn positieve ingesteldheid
mochten ervaren, geven die nu op hun beurt door. Dankzij Pieters warme
levenshouding is deze zevenlussentocht
nu al een succesverhaal geworden. Dankzij al deze mensen die op een of andere
manier hun steentje bijdrage aan deze wandeltocht blijft Pieter verder
leven!
Wandelen in de voetsporen van Pieter op 18 oktober. |
1 opmerking:
Mooi zo, sterke vrouw ... goede herinneringen, dankbaarheid en soms pijn en verdriet het blijft voor jou die nieuwe vorm van liefhebben - veel sterkte !
Dees
Een reactie posten