Over deze blog

Een blog krijgt telkens het recentste bericht bovenaan. Als je dus van het begin af aan wil lezen moet je met het onderste bericht op pagina 1 beginnen. Er staan in deze blog telkens tien berichten per pagina.

vrijdag 16 augustus 2013

Volle gas

Monique Richard is veldwachter in Neuvy-Pailloux, dat kun je wel zeggen. We hebben al gebruik gemaakt van haar douche en hebben een welkomstdrankje en en stuk pruimentaart gekregen. Nu is ze gaan werken. Als we nog eens een toertje willen maken, dan moeten we maar de deur achter ons dichttrekken, want "Quand moi, je sors, tous les voleurs s'enfuient quand-même!". We gaan ons vannacht dus veilig voelen.
Alhoewel, ik twijfel eraan of we deze nacht überhaupt wat gaan voelen. De 29 kilometer tussen Charost en Neuvy-Pailloux zitten ons in de kuiten. Eigenlijk overal, want we lopen hier rond als een koppel bewoners van residentie Sint-Camillus. Maar het is een gezonde vermoeidheid, we hebben ons niet moeten forceren. Gisteren waren we al om half negen onder zeil, wat ons toeliet om op een lekker fris uur de dag te beginnen.
We ontdekken de charme van het stadje Charost pas in die vroege frisse uren en trekken meteen verder. Al direct zien we een ijzeren kruis langs de weg. We staan even stil en leggen er het steentje bij dat ons herinnert aan twee mensen uit de familie, Annick van neef Bernard en Eline, dochter van neef Stefaan, voor wie kanker deel van hun leven uitmaakt. We ontdekken verder mooie wandelweggetjes, veelal in de schaduw van lange hagen, een bepaald moment bestaande uit pruimenbomen met plukrijpe vruchten, een gelegenheid die we in dank aanvaarden en tegelijk benutten.
We hebben er zin in, want tegen de middag zijn al 23 van de 29 kilometer verorberd. Mieke wil absoluut middagpauze nemen op het dorpsplein van Thizay. Alsof ze wist dat we daar André uit Luik en Barbara en Michael uit Australië zouden ontmoeten. Korte ontmoetingen weliswaar, maar we zullen ze nog tegenkomen wellicht.
In het centrum van Neuvy-Pailloux komt de gastvrouw/garde-champêtre ons tegemoet. We zijn geland, en het zal goed zijn om deze nacht hier te blijven!
De ingang van de wei was nog gesloten ...
Plukrijp, onbewaakt en heerlijk
Issoudun is een mooi en levendig stadje, jammer dat we nog zo ver moesten.
Eventjes de steentjes eruit en dan weer vooruit.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Super te lezen dat jullie er weer ten volle hebben kunnen invliegen!!
De tekst en foto's liegen er niet om!
Schitterend!

Ik duim voor verdere super-tocht vol hartverwarmende ontmoetingen en prachtige natuur en intense momenten!

groet-je vanop den berg
isa

Unknown zei

Jullie plukken pruimen langs de weg wij hebben onlangs een paar lekkere wortels en tomaten geplukt uit jullie tuin :-) ( Met toestemming van de kleinste dochter! )