De laatste horde

Marie-Josephe is jarig vandaag. Ik heb het niet over de Marie-Josephe die ook mijn moeder is, maar over een dorpsgenote die we af en toe eens ontmoeten. Ik kwam haar vandaag tegen in de kruidenierswinkel op de hoek. Ze vroeg me of ik haar 'boodschap' gevonden had, maar vertelde ook dat het vandaag haar verjaardag is. (Het zou wellicht ongepast zijn om hier te vertellen hoe oud ze nu geworden is, maar laat ik het er bij houden dat ze qua leeftijd mijn moeder zou kunnen zijn...) Ik viel uit de lucht, maar toen ik thuiskwam vond ik een enveloppe aan de voordeur met daarin een wenskaartje om ons een goede tocht te wensen. Heerlijk toch? Het ziet er echt naar uit dat onze Camino een onderwerp is dat leeft in de dorpsgemeenschap. Wij hadden het tot nu toe zelf een beetje gezien als een extra lange vakantie, maar blijkbaar denken veel mensen daar anders over. Marie-Josephe maakte me vandaag dat duidelijk. Ik moet onwillekeurig denken aan het verhaal dat Frans schreef voor onze dorpskrant. Op een bepaald moment gaat het over een stroom mensen op de roltrap in de 'K' in Kortrijk. "Het leek wel een perpetuum mobile van mensen die elkaar tegenkwamen maar nooit ontmoetten." Dat is op een hele mooie manier gezegd wat wij niet willen meemaken op onze pelgrimstocht.
O ja, wat die pelgrimstocht betreft: hij gaat definitief door! We zijn juist terug van het ziekenhuis voor de laatste controle. De dokter had geen enkel bezwaar dat we zouden vertrekken. De afspraak is dat we niks forceren en dat we terugkeren als er indicaties zijn dat er wat begint te roeren in mijn binnenwerk. Gisteren was er hier nog even paniek toen we een bloedonderzoek van verleden week onder handen kregen waarin er serieus verhoogde waarden van lipase en triglyceriden op te zien zijn. Dat zou te maken hebben met een vernauwing van het pancreaskanaaltje, waardoor de pancreassappen niet tijdig afgevoerd geraken en deels in het bloed terechtkomen. De dokter zag daar niet onmiddellijk gevaar in.

We blijven dus op schema. Binnen vijf dagen keren we onze stulp hier de rug toe en zijn we ervandoor.  Mieke heeft er haar laatste werkdag bij de Deerlijkse firma zopas opzitten, geheel volgens plan. Vanaf nu zijn onze dagen ingepland tot aan haar verjaardag op 10 oktober: de eerste vijf dagen zijn bestemd om alles tiptop in orde te brengen, met uitzondering van een kort bezoek aan 'Camping Gaverstraat' morgenavond. De honderd volgende dagen, van 2 juli tot 10 oktober (zo ongeveer, er zit geen druk op), is het wandelen. Punt.

Nu nog repeteren, straks 'For real'